Athyglisbrestur á rætur að rekja
til óvanalegs þroskaferils lesblindra barna
snemma í bernsku

Það sem er nýtt við þennan námsörðugleika er nafnið sem honum hefur verið gefinn - athyglisbrestur. Vandinn hefur verið til staðar jafnlengi og reynt hefur verið að kenna nemendum námsgreinar, sem ekki vekja áhuga þeirra. Í flestum tilvikum ætti að lýsa honum sem kennsluörðugleika en ekki námsörðugleika.

Eins og stendur eru margir nemendur sem eiga erfitt með að halda athygli við tiltekið verkefni greindir með athyglisbrest. Þeir eru sagðir vera auðtruflaðir. Athygli þeirra beinist að öðrum hlutum í umhverfinu í stað þess að einblína á verkefnið sem lagt hefur verið fyrir.

Í sumum tilvikum fylgir athyglisbresti annað ástand sem er kallað ofvirkni. Ýmsar kenningar eru til um hvoru tveggja. Eldri kenningar ganga út frá því að ofvirkni og athyglisbrestur séu meðfæddir kvillar. 

Kenning Ron Davis gengur þvert á kvillakenningarnar. Ron Davis telur að athyglisbrestur með eða án ofvirkni eigi rætur að rekja til óvanalegs þroskaferils lesblindra barna snemma í bernsku. Hann telur að hægt sé að leiðrétta athyglisbrest hvort heldur hann er með eða án ofvirkni. Ron Davis hefur þróað aðferðir til að leiðrétta skynvilluna að baki athyglisbrestinum. Ekki er hægt að leiðrétta einstakling sem tekur lyf við athyglisbrestinum. Um leið og einstaklingur verður skynstilltur virka lyfin öfugt, þ.e. örvandi og ávanabindandi.

Aðalsíða